Doszczurzanie!

Po roku „niedoszczurzania” w końcu nastała ta szczęśliwa, pełna emocji chwila – w niedzielę odebrałem dwie piękne szczurzynki, które już wkrótce zamieszkają razem z resztą mojego stadka. Tisha i Terca to siostry z hodowli Rotta Taivas Rattery.

Historia tego doszczurzania była naprawdę długa; przez cały ten rok szukałem swoich wymarzonych odmian, nie tylko w polskich, ale głównie w zagranicznych hodowlach. Ankiety, kontakt z zagranicznymi hodowcami i sprawdzanie, czy dana hodowla na pewno jest dobra (to jednak temat na inny post, bo przez cały ten czas poszukiwań w mojej głowie pojawiło się wiele przemyśleń na temat hodowli szczurów na całym świecie). Pewnego razu zajrzałem na stronę hodowli Rotta Taivas, zupełnie z ciekawości. Gdy zobaczyłem Tercę i Tishę, przepadłem – szybko wypełniłem ankietę i napisałem do hodowcy. Po trzech tygodniach maluchy znalazły się w moim domu.

Lepsze zdjęcia wkrótce - nie chciałem męczyć dziewczyn jakimiś specjalnymi sesjami od pierwszych dni. 

Wizyta w hodowli bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Szczury w niej mają zapewnione duże, odpowiednio umeblowane klatki, a sama hodowczyni jest bardzo miłą osobą. Przy okazji odbioru moich ogonów poznałem także ich mamę oraz parę innych wspaniałych szczurów.

Podróż do domu nie trwała długo, bo zaledwie 2 godziny. Maluchy zniosły ją świetnie – właściwie całą drogę przespały. Pierwszego dnia po podróży dałem im trochę odpocząć, zapoznać się z klatką (aktualnie są w tymczasowej – po łączeniu z resztą stada trafią oczywiście do crittera) oraz z otoczeniem. Już wieczorem, gdy zregenerowały siły po podróży, zaczęły broić, ganiać się i hałasować w klatce. Są bardzo psotne, jak to maluchy. Nie boją się człowieka ani nowego otoczenia. Mówiąc prościej – nie zauważyłem po nich, aby podróż i nowości dookoła w jakiś sposób je zestresowały.

Terca

Terca jest jednym z moich odmianowych marzeń. Dopiero się poznajemy, na ten moment mogę tylko powiedzieć, że jest ogromną lizawką i – prawie jak każdy maluch – niezłym rozrabiaką.

Zdjęcia dzięki uprzejmości hodowli Rotta Taivas

Tisha

Tak samo jak z Tercą, dopiero poznaję jej charakter. Na razie pokazała, że jest wulkanem energii i wcale nie potrzebuje odpoczynku: może broić przez cały czas. Jest także małym żarłoczkiem, ponieważ przez większość czasu siedzi przy misce (i nieustannie wyrzuca z niej suszonego brokuła). Niestety rośnie mi też (oby nie!) mała psuja – już pierwszego dnia próbowała hamakowych zaczepów ;)

Zdjęcia dzięki uprzejmości hodowli Rotta Taivas

Jestem bardzo szczęśliwy, że dziewczyny trafiły do mnie i będą od teraz częścią mojego stada. Na pewno pojawią się tu jeszcze nieraz: a to przy jakichś recenzjach, opowieściach o moim stadzie czy zdjęciach do innych postów. Trzymajcie kciuki za bezproblemowe łączenie z resztą ogonów!